Friday, December 14, 2012

never mind!





[An invisible Elizabeth coaches David in helping a collapsed restaurant patron.]
Manager: What's wrong with him?
Elizabeth: It's a tension pneumothorax.
David: I think it's a tension nemothaxer.
Elizabeth: Pneumothorax.
David: Pneumothaxer.
Elizabeth: Pneumothorax.
David: Pneuma... pneumathurman!
Elizabeth: Never mind.
David: Never mind!

[from Wikiquote.com]

-one of my favorite scenes sa movie (Just Like Heaven).. ;D

Tuesday, December 11, 2012

Pagod ka na ba???


500days
Bakit pag LOVE ang
pinag-uusapan, lagi
nilang sinasabi. . .


"Dapat handa kang
masaktan!"


Bakit? Ano ba ang
LOVE?


SUNTUKAN??

Pambaliw lang na text message galing sa kaibigan ko.. Haha, pero yung totoo, bakit nga ba?

In perpendicular, este parallel to that, bakit kailangan mapagod sa love? or habang nagmamahal? Nakakapagod ba talaga?

Sumagi yan sa'ken habang pinapanood ko ang isang short film starring Yeng Constantino and Sam MilbySabi ni Yeng dun, "Pagod na ko..."

tired

Kailan at bakit nga ba napapagod ang isang tao habang nasa isang relasyon?







Oy ah, napaka-inosente ng tanong ko na yan. Parang yung sa old commercial ng isang anti-dandruff shampoo: "I really don't know."

...Kaya nga ba minsan ayokong napapadaan sa Youtube, kung anu-ano mga nakikita kong interesting. Haha! :D
I love this movie.. so not the cliche-type :)
love this movie.. so not the cliche-type :)

Monday, December 10, 2012

to free myself of you...

We hurt in loving someone because we know that someone doesn't feel the same way. It's funny it hurts. It hurts because we know we can't do anything to change that. We don't have the power to change someone's feelings.

The time we had,
the time we shared,
is the time now passed by.
All those time--
I think it was just me,
so I'm pulling away
from this feeling,
from you.
Though I won't stop caring for you,
cause all I want is happiness for you
that I know God will give
in His time, by His will.
But I resolve to free myself
of thinking about you
and how you made me feel
during those days that I've made
as memories
but only for me:
you're only created for my mind.

Friday, December 7, 2012

the irony of looooove


KASI NAMAN…

Bakit ba anlabo ng buhay?
Naghihintay nalang ng walang humpay
Pero sa totoo lang wala namang inaabangan
Ang labo 'no? Pero ang linaw

Bakit ba baliw na baliw sila dun?
Sa’n pa? E di sa pag-ibig na yun
Naha-high na, parang mga adik
Masarap siguro, pero masakit

May gusto ka, pero hindi ka nya gusto
Yung mahal mo may iba sa kanyang puso
Di ba pwedeng love ka rin ng love mo?
Masaya sana, kaya lang ang lungkot

Pinipilit nila na ibigin sila ng kanilang mahal
Asa ng asa, sa huli’y sawi naman
Simpleng bagay lang, ginagawang komplikado ang lahat
Napakadali, pero ang hirap

Ang pag-ibig talaga, hindi mo maintindihan
Bigla-biglang dumadating, e-epal nalang
Di mo malaman, ikaw na pala ang biktima
Nakakatawa noh? Nakakaiyak.

Hey...

waiting for you...


Hey, it's been a while since
I felt this way--
heart racing and jumping
at the thought of you;
lips smiling
when thinking of the times
we were together;
butterflies in my stomach--
yeah, like crazy.

...O! How I wish it could be
really real,
that you are the one for me.
How I hope that I'm
the one for you, too.

Are you thinking of me, too?
Are you missing me, too?
Are you wanting to see me again?
to be with me again?
to talk to me again?
I try to deny,
I try to pretend
that what I'm feeling now
is just a premature one--
fueled by the time we met,
the time we spoke,
the time we laughed with each other
once again.

Are you waiting for me, too?
Because I am.
And it hurts.

//gRaY (c) 12-07-12//

Tuesday, October 9, 2012

Anong binabasa mo noon?


Nung nakaraang linggo, may napanood akong dokyu sa TV, about sa nangyaring Martial Law dito sa Pilipinas noon. Nung nakaraan din napanood ko sa news ang mga ininterview na mga bata, siguro mga elementary/highschool students yun, and tinatanong sila kung anong alam nila tungkol sa martial law. Marami sa kanila eh hindi alam kung ano at kailan nangyari yun... (40th anniversary ng Martial Law nung Sept. 21)

HALA?! Eh nung elementary ako alam ko na ang tungkol dyan. Napag-aralan namin yan sa Hekasi subject, kahit na pahapyaw lang. Anong meron ang mga libro ng mga bata ngayon??



Medyo mas naintindihan ko ang tungkol sa martial law nung nahiram ko ang librong "Dekada '70" mula sa

Friday, September 28, 2012

Tweet-tweet din!

So this is my first time having a Twitter account...and this is what mine looks like~


Nung una tadtad ng news tweets..0_o~~ Isa nalang ang tinira ko tutal updated naman ako sa TV at sa FB (kakahilo pala pag maraming balita). Panay tweets from news & current affairs ang karamihan sa ngayon kasi gusto kong ma-update sa mga baha at bagyo...And makikita nyo tumataginting na 1 follower lang ang nandyan, hahah! Hindi ko pa kasi binabalita sa buong madlang pipol. Siguro after next week, yun. May pinapalampas lang akong something harhar. But I kind of doubt kung madadagdagan nga rin yan after a week...

Hindi lang pala ako ang inosente pagdating sa Twitter-- pati rin pala yung ibang artista, haha. Na-realize ko kasi nakakasawa minsan magFacebook kaya triny ko na rin magTwitter (taliwas sa sinabi ko dati). Baka dumating ang panahon i-abandon ko ang FB at magTumblr nalang ako haha~

Pero kung gusto nyo kong i-follow, there it is... find me there nalang, wohoho! :D


Edit: Well, hindi ko na pinaabot ng one week.. eh puro news ang laman ng timeline ko..! ~

Wednesday, September 26, 2012

I miss drawing!


Waah! Drawing ko nung 2009 pa...! Na-retrieve ko sa Multiply.

This was entitled Praotes, the Greek word for gentleness. It means "meekness, mildness, forebearance. Primarily it does not denote outward expression of feeling, but an inward grace of the soul, calmness toward God in particular."

Here are some notes na nasa blog post ko regarding that:

Thursday, September 20, 2012

The Social Issue

Time check-- it's 3:46 am.. Whoa, eto na naman ang aking pagpupuyat. Pangalawang araw ko na'ng ginagawa ang aming 2nd-to-the-last 3d model, pero hindi pa rin ako tapos. Komplikado kasi eh. Ambisyosa din ako. Gusto ko kasing gawin yung nakita kong sea sponge/coral pero hindi pala sya ganun kadali gawin. Pero tinatry ko pa rin naman...

Madaling araw na ko gumagawa ng model dahil (1) wala na'ng masyadong ginagawa (read: house chores); (2) mas mabilis ang Internet; (3) tahimik. Hehe.

How can I make you like this??? Tiwala lang...


Sa paggawa din iniiwas-iwasan ko na ang pagbubukas ng Facebook, sobrang distracted talaga ako dun. Pero madalas akong magbukas nun dahil andun ang mga kagrupo ko sa thesis; dun kami sa groups nag-uusap at nagbibigayan/palitan ng files and docs.

Habang pinapahinga ko 'tong kamay ko from mouse-clicking and pointing and rolling, nagpunta muna ako sa Google+. Alternative ko yun sa FB. Ayun, may nakita akong interesting post plus blog: Is Facebook dying? Andami kong nababasa sa G+ who 'despise' FB, kaya umalis sila dun at sa G+ nalang naglalagi. Sabi nila it's so much better daw dun.

Monday, September 17, 2012

Blog Reborn!


Keeping up with Midori-chan
Nagulat ako na buhay pa pala tong Blogger site ko. Nung 2010 ko pa 'to ginawa eh, dahil requirement sa isang subject nung 3rd year ako. Balak ko na nun magblog talaga kaso hindi ko pa matutukan dati kaya waley. Pero ngayon pwede na, hehe. Sa Wordpress nga lang ako nagstart. Pero try ko rin dito, baka magclick din ;)

What's wrong with business plans? Hehehe.

Hindi ko na matandaan kung bakit 'Rendering Me' ang blog name ko. Siguro aliw na aliw ako noon sa word na render, wahaha.